Erkenning

By elkeen van my musiekmotiveringsprogramme vra ek die organiseerder om vir my 'n dame te nomineer aan wie ons erkenning kan gee. Dit is gewoonlik die besigheidsvrou of die sportvrou of selfs 'n "celebrity" wat vereer word vir hulle prestasies.

Maar wat van die baie gewone vroue wat net in die stilligheid hulle buitengewone omstandighede oorkom. Ek meen hulle verdien ook om erken te word vir die manier hoe hulle oorkom.

Ek glo dat herdie erkenning ook as voorbeeld en motivering dien vir die res van ons. Dit spoor my aan om ook my omstandighede te oorkom.

Hierdie besondere vrou het 'n verhaal wat jou sal aangryp, inspireer en sal laat voel "as sy kan, kan ek ook".

Sy weet wat dit beteken om in die paradoks van die lewe te leef!

Lees gerus haar verhaal.

Hierdie "Pêrelvrou" is 'n besigheidsvrou met min vrye tyd tot haar beskikking, want wat haar hand vind om te doen - die doen sy.

Sy is 'n rolmodel en 'n inspirasie, nie net vir my nie maar vir almal wat met haar te doen kry.

As die lewe haar 'n uitklophou gee, staan sy maar net weer op, al is dit hoe moeilik!

Lees gerus haar verhaal.

Ek het erkenning gegee aan 'n vrou wat deur dik en dun by haar man gestaan het, en as jy haar storie lees sal jy net weer die ongelooflike deernis, deursettingsvermoë en liefde van 'n vrou raaklees.

Haar positiewe gees wat sy uitdra, toe ek haar die oggend ontmoet, het my opgeval. Maar dit bly 'n keuse.....

Christine I salute you!

Dankie dat jy jou hart oopgemaak het en met ons deel.....

Tannie Petro en oom Daan was getroud en het 2 seuns uit die huwelik. Die gesin het hul eie vervoer besigheid gehad wat koring, mielies ens, vervoer het.

Tannie Petro is 'n hardwerkende vrou en het vir niks agteruitgestaan nie en het self ook partykeer die groot trokke bestuur. .  .

Die aand met my optrede in Oos-londen in Meimaand die jaar sal ek nooit vergeet nie, want daardie aand was ek so siek met griep en het ek ook my stem verloor.
Maar die ligpunt van my program was die erkenning wat ek kon gee aan 'n vrou wat maar net nie gaan lê nie - Trudy Boshoff. Ek het haar gevra om haar storie vir my te stuur in haar eie woorde en ek plaas dit graag.

Ek het hierdie dinamiese vrou erkenning gegee met my vertoning verlede jaar in Polokwane. Haar storie wat sy self vertel klink soos 'n storie in 'n fliek en ek is bly dat sy haar boek skryf.

Hoe sy haarself bymekaar gehou het, moet haar wil wees om te oorleef en om nie te gaan lê nie - en die blote Genade van die Here. Maar ek glo dat dit is haar kinderlike geloof in die Here wat haar deurgedra het.

Ek voel baie keer so bitter klein as ek vroue ontmoet aan wie ek erkenning gee - en hulle menswees laat jou sonder woorde want hulle raak jou siel.

So is dit met hierdie vrou wat die onregverdigheid en intense pyn van die lewe ervaar, maar dit vierkantig in die gesig staar omdat sy weet dat daar 'n Groter Mag in beheer is en wat haar lewe in Sy Hand hou - en daarmee saam 'n ewigheidsperspektief het wat haar staande hou.

Ek het onlangs op die lugmagbasis - Braambos - naby Louis Trichardt erkenning kon gee aan 'n vrou wie se geloof vir my so 'n inspirasie is. Haar kinderlike vertroue en afhanklikheid van die Here is maar net 'n bewys dat die Here sê: "Dit sal wees volgens jou geloof" en "Jou geloof het jou gered"

Weer is geloof maar net vir my dit wat vir ons so moeilik is - 'n vaste vertroue van dit wat jy hoop maar wat jy nie kan sien nie. Maar Lorraine se storie is juis dit wat sy uitleef - en beleef!.

Ek dink die geheim is haar kinderlike geloof, sonder om 'n sweepie te twyfel!